بررسی وضیعت پایداری گردشگری در سیستم رفاه انسانی و سیستم رفاه اکوسیستم در روستاهای هدف و نمونه گردشگری غرب مازندران

گردشگری در پایداری روستاها از نقش ویژه ای برخوردار است ومی تواند به عنوان حافظ منابع طبیعی و منابع محلی در مناطق روستایی باشد .امروزه شاهد تخریب رو به افزون منابع طبیعی هستیم که اکثرا در حوزه های روستایی کشور قرار دارندو اگر به نحو مناسبی برنامه ریزی و مدیریت شود، منجر به یک فرآیند توسعه یافته برای حصول به پایداری توسعه در نواحی روستایی و نیز پایداری جوامع محلی در کلیه ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و نیز خود صنعت گردشگری می شود مفهوم پایداری، تأمین نیازهای امروز را بدون به مخاطره انداختن نیاز آیندگان، مورد توجه قر ار می دهد بنا بر این هدف این پژوهش، بررسی سیستم رفاه انسانی و سیستم رفاه اکوسیستم روستاهای هدف و نمونه گردشگری غرب مازندران است ،داده های تحقیق از طریق تنظیم پرسشنامه های مختلف، مطالعات میدانی و اسنادی برای37 روستای هدف و نمونه گردشگری غرب مازندران جمع آوری شده است و با استفاده از روش شناسی توصیفی تحلیلی، پیمایش به صورت میدانی و با نظر خواهی از مردم ،مسئولان و کارشناسان بوسیله بارومتریک و رادار پایداری پرداخته است و براساس یافته های تحقیق 11مولفه و 53 گویه برای پایداری زیست محیطی که مناسب با ساختار روستاهای هدف و نمونه گردشگری است انتخاب شده و همچنین نتایج بدست آمده از تحقیقات میدانی و ارزیابی شاخص های مذکور در سطح روستاهای هدف و نمونه گردشگری ،بیانگر این مطلب است که روستاهای هدف و نمونه گردشگری غرب مازندران از سطح پایداری متوسطی برخوردارند.

Keywords:

توسعه پایدار , گردشگری روستایی , پایداری , گردشگری پایدار روستایی