بررسی جایگاه منظر شبانه شهری

امروزه به دلیل پیچیدگی های زندگی انسان اعم از فعالیت های، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و... موجب گردیده تاشهر در بعضی ساعات شبانه روزی مرده و خاموش باشد. زندگی شهری به معنای فعالیت در 24 ساعت شبانه روزی است.اهداف این پژوهش عبارتند از ایجاد ارتباط و یکپارچگی بین کانون های سرزنده شبانه در سطح شهرها که به منظورارتقامنظرکلی شهر، هویت بخشی به مناظر شبانه شهری معاصر می باشد.در طراحی فضای شهری مطلوب و ایده آل عناصر مهمی تأثیرگذارند که نور از جمله عناصری است که در کیفیت فضا،خصوصا سیمای شبانه فضاهای شهری بسیار مؤثر است. از طرفی بخش عمده ای از درک هویت شهر وابسته به نورپردازیو روشنایی فضاهای شهری است که از طریق آن می توان به خوانایی شهر کمک کرد، در شهر نمادپردازی کرد، به ایمنیفضاهای شهری افزود، به شهر رنگ تعلق داد و درنهایت، شهری جذاب و قابل سکونت را برای شهروندان ایجاد کرد.عوامل در مسیریابی شامل برخی شاخصه های طراحی اعم از تکرار و ریتم و تضاد و ... می شوند که در نشانگر مسیر بودنو امتداد آن موثر می باشند و در نهایت خطی از مسیر را در ذهن پیاده می کنند .در مقاله حاضر با هدف بررسی سیمای شبانه شهرها و ارائه راهکارهای مطلوب جهت ایجاد سرزندگی شبانه،که با روشپژوهشی توصیفی- تحلیلی ابتدا به بیان ادبیات موضوع پرداخته و سپس اصول طراحی روشنایی معابر شهری ارائه شده است.در ادامه اما برخی از شهر ها بعد ازپاسی از شب مرده، چهره ی بسیار دگرگون و متغایری با زندگی در روز خود داردوپیشنهاداتی جهت ساماندهی نورپردازی خیابان ها ارائه می گردد.

Keywords:

سرزندگی , حیات شبانه , نورپردازی , معابر شهری