تحلیل نحوه ساماندهی دست فروشی از منظر حقوق و قوانین شهری

امروزه کلانشهرها با چالش جدی جغرافیای پیاده روها. دستفروشی به عنوان پدیده ای که در پیاده روها ظهور و بروز می یابد، رشد چشم گیری یافته و بروز این پدیده در سطح شهر سبب مسائلی در مسیرهای پرتردد شده است. در این پژوهش در مرحله اول در جهت شناسایی قوانین موضوعه دست فروشی تلاش شده و سپس با بررسی دقیق و منصفانه به قوت ها و ضعف ها و ظرفیت های قانونی موجود در جهت سامان بخشی به این پدیده پرداخته شدهاست. روش تحقیق در این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی تحلیلی می باشد و ابزار گرداوری اطلاعات را - مطالعات اسنادی و کتابخانه ای تشکیل داده است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که در متن قوانین موجود میتوان ظرفیت ها و نقاط مثبت قابل توجهی در جهت تمشیت دستفروشان یافت که متاسفانه صرفا به اتکا بند 1 ماده 55 قانونشهرداری ها مورد غفلت واقع شده اند. همچنین در رابطه با دستفروشی قوانین منسجم و مستقل وجود ندارد و قوانین مرتبط موجود نیز با یکدیگر همسو و موافق نیستند و میتوان از آنها تفاسیر متعدد داشت. آنچه در جهت سر و سامان دادن به دستفروشان می تواند بسیار کمک کننده باشد تدوین قانون مستقل و منسجم و مجزا برای این موضوع میباشد.

Keywords:

سامان بخشی , قوانین , دستفروشی , پیاده روها , دستفروشان