تأثیر اقلیم بر اسلوب ساختمان سازی در مقیاس بافت مسکونی مناطق سرد

در کشور ما مناطق اقلیمی متفاوت و شرایط آب و هوایی در فصول سال مختلف می باشد، معماری سنتی راه حل ها و شیوه های منطقی جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان را ابداع نموده است. بنابراین با استفاده از مصالح موجود در محیط و استفاده خردمندانه از زمین و محیط ساخت و ساز این خانه ها نیز در نهایت دقت و توجه بوده و از جنبه اقتصادی نیز با توجه به باورهای دینی و فرهنگی در جلوگیری از اسراف نهایت دقت و کوشش به عمل آمده است. اجرای روش های مناسب در طراحی ساختمان که با اقلیم محل هماهنگی داشته باشد همواره مورد نظر معماری ساختمان بوده است. طراحان ساختمانی با کمک اقلیم شناسان، حداکثر امکانات بالقوه آب و هوایی هر منطقه استفاده می نمایند. استفاده از انرژی های طبیعی در ساختمان به صرفه-جویی در مصرف سوخت و مهمتر از آن به افزایش کیفیت آسایش و بهداشت محیط مسکونی و سالم سازی محیط زیست منتهی می شود. طراحی مسکن براساس شرایط آب و هوایی یک منطقه اولین خط دفاعی در مقابل عوامل خارجی بنا است. هدف این نوشتار دستیابی به الگوهای مناسب اقلیمی و اصول حاکم بر آن ها در طراحی بافت مسکونی در اقلیم سرد می باشد. این تحقیق به طور کلی از روش مطالعات کتابخانه ای و با استفاده از جمع بندی برخی مطالعات و تحقیقات پیشینیان به رشته تحریر درآمده است. در این مقاله ابعادی چون اصول طراحی اقلیمی، روش های کنترل آب و هوای داخل ساختمان، انتخاب مصالح مناسب و به تبع آن بررسی راهکارهای طراحی کالبد بناها و شهرها متناسب با این اقلیم پراخته شده است.

Keywords:

طراحی اقلیمی , مناطق سرد , معماری ساختمان , آسایش