تبیین مؤلفه های توسعه پایدار در حمل و نقل (نمونه موردی: شهر مشهد)

ورود اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎ درﻋﺼﺮ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻓﻀﺎﻫﺎ وتناسبات انسان گرابه فضاهای اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﮔﺮا ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ در ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ ﺷﻬﺮﺳﺎزی و شهرگرایی راه ﺣﻞ ﻫﺎی متعددی برای بهبود وﺿﻊ ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ اندیشیده شده اﺳﺖ وازآﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺤﺚ ﺗﺮاﻓﯿﮏ و ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺑﻌﺪ ﺧﺘﻢ ﻧﺸﺪه و در ﻋﻤﻞ ﺑﻪ بررﺳﯽ ارتباط ﻓﯽ مابین انسان، وسیله نقلیه، راه و محیط اطراف است. حال در زمینه وسیله نقلیه و راه نظرات و راهکارهای بسیاری اعمال گردیده است. اما یکی از طرفین این موضوع که محیط اطراف و انسان می باشد باید مورد توجه قرار گیرد چرا که در پی ایجاد زیرساخت های موردنیاز حمل و نقل عناصر زیست محیطی مورد تهدید قرار گرفته و خسارات بسیاری در پی آلودگی های مختلف ناشی از آن در حال حاضر و یا در آینده بوجود می آید، حال در این میان پرداختن به توسعه پایدار با هدف استفاده از منابع پاک و سازگار با محیط زیست در راستای تأمین نیازهای نسل حاضر و حفظ منابع برای نسل های بعدی ضروری می گردد. لذا در این مقاله شهر مشهد به عنوان نمونه و نماینده مورد نظر بوده که از این حیث مورد بررسی قرار گرفته است و در راستای حل مشکلات وابسته به مسئله حمل و نقل در سایه مفهوم جامع توسعه پایدار در مشهد راهکارهایی ارائه گردیده است.

Keywords:

توسعه پایدار , حمل و نقل مشهد , محیط زیست , حمل و نقل عمومی , ترافیک , مشهد