نقش ساختار فضای شهری در حمل و نقل

جابجایی یکی از نیازهای اساس جوامع کارا و مدرن است.امروزه دیگر هیچ شهری بدون یک سیستم حمل و نقل عمومی نمی تواند کارایی داشته باشد. با در نظر گرفتن ارزش حقیقی جابجایی برای جامعه حمل ونقل عمومی به شکل کاملا واضحی با صرفه ترین روش جابجایی برای تمامی اقشار جامعه در شهرهاست. حمل و نقل عمومی امکان دستیابی به آموزش خدمات بهداشتی فعالیت های اقتصادی و عملکرد موثر شهروندان را فراهم آورده و وسیله ای ضروری برای اتصال دوباره شهروندان محروم به ساختار اجتماعی و اقتصادی جامعه است.این موضوع در کشورهای فقیر که در آنها جمعیت شهری با آهنگی نمایی رو به رشد، وخیم تر می باشدیکی از اولین گامها برای از بین بردن محله های فقیر نشین در کشور های کمتر توسعه یافته حمل و نقل عمومی است. تفکیک اثرات کاربری مختلط اراضی و طراحی شهری از اثرات تراکم، کار دشواری است و علت آن بر می گردد به کیفی بودن و غیرقابل اندازه گیری بودن متغیرهای کاربری های مختلط و طراحی شهری. و تعیین شاخص های آن به دلیل کیفی بودن می بایست یا با متغیرهای مجازی صفر و یک یا با شاخص های کیفی زیاد، متوسط و کم درجه بندی شوند که تحلیل و کمی نمودن آن بسیار دشوار است ولی در مقابل نقش تراکم با شاخص های اندازه گیری دقیق اثرات آن قابل اندازه گیری است.

Keywords:

شبکه حمل و نقل , حمل و نقل پایدار , ساختار شهری , کاربری اراضی