تعیین رابطه بین التزام عملی به اعتقادات مذهبی و سازگاری نوجوانان

پژوهش حاضر به منظور تعیین میزان رابطه التزام عملی به اعتقادات مذهبی با سازگاری در نوجوانان سال تحصیلی 95-96 انجام شده است. در این پژوهش که از تحقیقات رابطه ای و از نوع مدل همبسیتگی است تعداد گروه نمونه شامل 380 نفر از دانش اموزان دختر دوره اول دبیرستان شهر اهواز می باشد که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی استفاده شده است ابزار پژوهش پرسشنامه التزام عملی به اعتقادات مذهبی نویدی 1376، و پرسشنامه سازگاری نوجوانی سها و سینگ 1993 بود. آلفای کرونباخ پرسشنامه محاسبه شده و به ترتیب 0/97، 0/53 به دست آمده است نتایج حاکی از ن بود که بین التزام عملی به اسلام با میزان سازگاری نوجوانان رابطه معنی داری آماری وجود داشت . یافته ها نشان میدهد رفتار دینی که از مولفه های الگوی فرزندپروری و حساسیت زیادی برخوردار است و می تواند از بروز بسیاری از آسیبهای روانی و اجتماعی پیشگیری کند.

Keywords:

التزام عملی به اعتقادات مذهبی , سازگاری در نوجوانان , سازگاری عاطفی نوجوانان , سازگاری اجتماعی