اتحاد عاقل و معقول و حکمت مشرقی ابنسینا

نطریه اتحاد عاقل و معقول که ازتوابع مبحث علم به شمار می رود،در میان فیلسوفان معرکه آرا بوده است.ابن سینا صریح ترین آراءدرمخالفت با آن بیان نموده وملاصدرا از موافقان آن محسوب می شود.ابن سینا ضمن مخالفت با نظریه مذکوردر پاره ای موارد در آثار خود مواضع متفاوتی اتخاذ کرده است که دال بر موافقت او با اتحاد عاقل ومعقول است. به نحوی که نوعی دوگانگی و تعارض در کلام اودیده می شود. این تعارض سبب شده است پاره ای شارحان ومحققان راه حل هایی برای رفع ودفع ناسازگاری مواضع شیخ پیشنهاد کنند که اغلب آن راه حلها به دلایلی از عهده حل مسأله بر نیامده اند.نوشتار پیش رو تلاشی است برای معرفی طریق دیگری که ریشه در حکمت سینوی دارد و برآمده از آراء ونظرات شیخ الرئیس است که متفکرانی چون هانری کربن مدافع آن هستند وآن حل تعارض از طریق تاویل مسأله بر اساس حکمت مشرقی ابن سینا است.

Keywords:

ابن سینا , اتحادعاقل و معقول , حکمت مشرقی