بررسی تأثیر مدیریت دانش بر یادگیری سازمانی

اساس مدیریت دانش بر این مسئله است که بشر قادر به استفاده از تمامی پتانسیل های ذهنی خود نیست و سازمان ها نیز به طور عام قادر به استفاده حداکثری از دانشی که در اختیار دارند، نیستند. توسط مدیریت دانش سازمانها به ایجاد اطلاعات سودمند و دانش های مفید و تبدیل آن به ابزاری قابل دسترس برای استفاده از این اطلاعات در شرایط مناسب برای رسیدن به حداکثر بهره وری و رشد و کارایی خواهند بود. اهمیت دانش برای سازمان به دلیل کسب مزیت رقابتی پایدار است. روش تحقیق حاضر توصیفی - کاربردی - پیمایشی است و ابزار تحقیق پرسشنامه ای برای سنجش تأثیر مدیریت دانش بر یادگیری سازمانی است. برای جمع آوری اطلاعات از روش میدانی و کتابخانه ای برای آزمون فرضیه ها از تکنیک های آماری کلموگورف اسمیرنوف و بارتلت و KMO نظیر آزمون های فردمن، کروسکال والیس، آزمون ویلکاکسون، استفاده شده است. به دلیل اینکه مشاغل و سازمان ها در اقتصاد نوین امروزی به شدت با مفهوم وسیع دانش پیوند خورده اند و با موضوعاتی همچون کار دانش محور، کارکنان دانشی و شرکت های دانش بنیان عجین شده اند مدیریت دانش بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته و پیاده سازی و توسعه آن در نزد کارکنان از اولویت های اصلی سازمان های موفق است. مدیریت دانش پیش نیاز خلق یک سازمان یادگیرنده می باشد و مفاهیمی چون مدیریت دانش، یادگیری سازمانی و سازمان یادگیرنده با یکدیگر مرتبط هستند. این مقاله به بررسی مدیریت دانش و تأثیر آن بر یادگیری سازمانی می پردازد.

Keywords:

مدیریت دانش , یادگیری سازمانی , اشتراک و تسهیم دانش , مدیریت منابع انسانی , فرهنگ سازمانی , فناوری اطلاعات , استراتژی های دانش محور