نقش مجتمع های اسکان کارگری در کاهش معضلات شهری

بر اساس مصوبه شورای شهر تهران در سال 1380 و همچنین مصوبه شورا در آبان ماه سال 1387 طرح ساماندهی کارگران فصلی به تصویب اعضا رسید که بر این اساس شهرداری تهران موظف شد ه است تا نسبت به ساماندهی کارگران فصلی اقدام نماید. طبق مصوبه شورای شهر، شهرداریهای مناطق تهران موظف شدند مکانی را برای ارائه خدمات رفاهی به کارگران خدماتی و فضای سبز اختصاص دهندتا با ساخت ساختمانهای اسکان کارگری،نیاز ضروری کارگران به خوابگاه با امکاناتی همچون سرویس بهداشتی و حمام ، آشپزخانه، ناهارخوری و غیره رفع گردد. این مطالعه درصدد است با تحلیل تطبیقی مطالعات انجام شده درباره پروژه های اسکان کارگری، مجموعهای از آثار مثبت و منفی شناسایی شده در پروژههای گوناگون را در اختیار سیاستگذاران و برنامهریزان شهری قرار دهد تا بتوان با پیش بینی راهکارها و اتخاذ تدابیر لازم نسبت به کاهش اثرات منفی و تقویت اثرات مثبت اقدام کرد. از نظر ماهیت ، تحقیق حاضر یک تحقیق کاربردی ، به لحاظ شیوه اجرا جزو مطالعات اسنادی و کتابخانهای و از لحاظ مدت زمان انجام، طرح حاضر جزء مطالعات طولی محسوب میشود که درآن اطلاعات طرح در یک بازه زمانی 4ساله گردآوری و مورد تحلیل قرار گرفته است .در بخش مطالعه کتابخانهای ابتدا کلیه گزارشات اتاف تدوین شده با موضوع ساخت اسکان کارگری طی سالهای 1389 تا 1392 مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند و پیامدهای مثبت و منفی طرح از طریق فیش برداری از متن گزارشات استخراج، دسته بندی و مقایسه شدند. به طور کلی پیامدهای ساخت مجموعههای اسکان کارگری در سه مقوله تاثیرات بر کارگران، تاثیرات بر اجتماع محلی ساکن محدوده بلافصل و پیمانکاران و مسوولان خدمات شهری مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند.

Keywords:

اسکان کارگری , معضلات شهری , پیامدها