نقش ورزش و بازی در سلامت روان و تأثیر آن بر اضطراب و افسردگی

در جوامع مختلف از ورزش به عنوان وسیله ای برای پیشگیری از بیماری ها، بهبود سلامتی و احساس خوب داشتن استفاده می شود. ورزش به دلیل اثرات مثبت ذهنی و فیزیکی اش، نقش موثری در بازتوانی و مدیریت درمان بیماران روانی دارد. روانشناسان اجتماعی همواره بر این نکته تاکید کرده اند که یک انگیزه ی درونی برای رفتاری شایسته در انسان ها وجود دارد و این میل به شایستگی و مهار شخصی در قلمرو ورزش، میدان عمل گسترده ای میابد، به این دلیل که ورزش انباشته از فرصت های برخورد با موانع و مشکلات از یک سو و عمل خود فرد از سوی دیگر است. غلبه بر کشمکش ها و مشکلات در ورزش، احساس شخصی فرد را از شایستگی و مهار خویشتن افزایش می دهد. در حقیقت بازی و ورزش جزئی از زندگی انسان از بدو تولد تا لحظه ی مرگ است. انسان از نظر فیزیولوژیکی نیاز به جنبش و حرکت دارد و بازی جزء مهم این جنبش و حرکت است. انسان برای رشد ذهنی و اجتماعی خود نیاز به تفکر دارد و بازی خمیر مایه ی تفکر است.کمبود تحرک و فعالیت های بدنی می تواند منجر به رکود در سلامت جسمانی، روانی و ایجاد اختلالاتی هم چون اضطراب و استرس و افسردگی شود. شیوه ی گردآوری اطلاعات این مقاله به صورت کتابخانه ای است که با مطالعات متعدد از کتب مختلف و اینترنت و برخی سازمان های پایه ی دولتی، به نتایج گوناگونی دست یافتیم که در ادامه به تفصیل درباره ی آنان بحث خواهیم کرد و می خواهیم به شما نشان دهیم که بازی و ورزش تا چه اندازه در بهبود سلامت روان و کاهش افسردگی یک فرد به خصوص کودکان و نوجوانان تاثیر بسزایی دارد، در حالی که بسیاری از مردم از اهمیت و درک این موضوع مهم و حیاتی غافل هستند و در سنین بالاتر که مشکل به صورت ظاهری در شخص نمود پیدا می کند، تازه به دنبال راه حلی برای درمان آن هستند و دست به دامان پزشکان و دارو می شوند در حالی که می توانند با انجام حرکات ساده ی ورزشی از بروز این مشکلات به راحتی جلوگیری کنند.

Keywords:

ورزش , سلامت روان , افسردگی , استرس , کودکان