معرفی سطوح عملکرد و بررسی تحلیل های خطی وغیرخطی

عملکرد صحیح لرزه ای یک سازه مستلزم آن است که مقاومت قابل دسترسی و ظرفیت های تغییر شکل اعضا بیش از نیازهای تحمیل شده به سازه بر اثر زمین لرزه باشد . باتوجه به رفتار سازه در زمان وقوع زمین لرزه، ارزیابی عملکرد دقیق آن باید توسط تحلیل اریخچه زمانی غیر خطی و با استفاده از زمین لرزه های منتخب صورت گیرد.با ورود سازه به حیطه رفتار غیر خطی تحت اثرزلزله، جابجایی ها نسبت به نیروها توصیف بهتری از پاسخ سازه ارائه داده و با محدود کردن تغییرمکانها به جای نیروها، سطح تخریب سازه ه طرز موثرتری کنترل می شود.تغییر نگرش از طراحی بر اساس نیرو به سمت طراحی بر مبنای رفتار و عملکرد سازه، روش جدیدی ا در زمینه طراحی به وجود اورده است که اصطلاحا طراحی بر اساس عملکرد نامیده میوود .طراحی بر اساس عملکرد بر مبنای طراحی درحالات حدی می باشد . برای دستیابی به ظرفیت سازه در آن سوی محدوده الاستیک احتیاج به استفاده از تحلیل های غیر خطی میباشد.از جمله مؤسساتی که عمدتاً در مورد این موضوع فعالیتهای مهمی انجام دادهاند میتوان به انجمن تکنولوژی کاربردی ATC، جامعهی مهندسان عمران آمریکا ASCE و نجمن ایمنی لرزهای ساختمانها BSSE اشاره کرد که در اولین گام در سال 1990مطالعات خود را در قالب نشریه FEMA237 و ATC-40 ارائه دادند.

Keywords:

سطوح عملکرد , تحلیل پوش آور , تحلیل خطی , تحلیل غیر خطی