بررسی شیوع عفونت توکسوپلاسمایی وعوامل خطرآن در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور با استغاده از روش الایزا و تکثیرهم دما بواسطه لوپ

عفونت توکسوپلاسمایی یکی از شایع ترین عفونت های مشترک انگلی بین انسان وحیوان است. عفونت توکسوپلاسمایی به عنوان یک عفونت فرصت طلب ، همواره در مبتلایان به ضعف یا نقص سیستم ایمنی و زنان باردار بسیار خطرناک محسوب می شود. در این مطالعه ،از 470نمونه سرمی، 235 نمونه مربوط به بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور و 235 نمونه مربوط به افراد سالم در گروه کنترل، جمع آوری و از نظر وجود آنتی بادی های اختصاصی IgMو IgGضد توکسوپلاسمایی مورد آزمایش قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافی مورد نظر جمع آوری و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS ver.20 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. در مجموع 470 نمونه شامل 235 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور و 235 فرد سالم ، در این مطالعه شرکت داشتند که از نظر سن ، جنس این دو گروه یکسان بودند. سن بیماران تالاسمی ماژور در دامنه 10-80 سال با میانگین سنی 16.58 ± 48.6 سال و و در گروه سالم در دامنه 10-78 سال با میانگین سنی 16.81 ± 48 سال بود که آزمون tمستقل اختلاف در سن آزمون های 2گروه نشان نداد.(0.95 = P) و از نظر جنسیت بیماران تالاسمی ماژور شامل 106 مرد (45/1 %) و 129 زن (54.8%) بود و در گروه سالم شامل 109مرد (46.3%) و 126 زن (53.6%) بود که آزمون مجذور کای اختلافی از نظر جنسیت در دو گروه نشان نداد (0.851 = P ) . درکل از 235 یمار مبتلا به تالاسمی ماژور تعداد 122 بیمار (51.9%) از نظر آنتی بادی IgG مثبت بودند و همچنین از 235 فرد سالم تعداد 82 مورد (34.8%) از نظر آنتی بادی IgG مثبت بودند لذا اختلاف آماری معناداری بین دو گروه دیده شد ( P < 0.01) از نظر آنتی بادی IgM ضد توکسوپلاسما ، از تعداد 235 بیمار 8 مورد (3.4%) مثبت بودند و همچنین از 235 فرد سالم 5 مورد (2.1%) از نظر آنتی بادی IgMمثبت بودند که اختلاف آماری معناداری در دو گروه دیده نشد ( 1=P) .

Keywords:

عفونت توکسوپلاسمایی , تالاسمی ماژور , الایز