بررسی روشهای کاهش مدول الاستیسیته درتحلیل اجزای محدود قطعات با رفتار غیرخطی خصوصیات مکانیکی ماده

قطعات داغ صنایع تبدیل انرژی ؛ در شرایط کاری سخت قرار داشته و لذا عمری محدود دارند. در نقاط تمرکر تنش، رفتار ماده از حالت الاستیک خطی خارج شده و رفتارهای غیر خطی نظیر خزش و پلاستیسیته به وجود میآید که در تحلیل اجزای محدود باعث ایجاد مشکلات محاسباتی می-شود و ارزیابی و طراحی این قطعات را با پیچیدگی روبرو میکند. لذا بررسی امکان کاربرد روشهای مبتنی بر آنالیز خطی ضرورت مییابد که در عمل برای تخمین عمر و وضعیت قطعات پیچیده بسیار مفید خواهد بود. اخیراً آنالیز حدی بر پایه روش های تکراری الاستیک به صورت گستردهای در مهندسی پذیرفته شده است. در این روشها اثر تنش موضعی زیاد که توسط مواد غیر خطی ایجادمیشود، از طریق آنالیز الاستیک و با کاهش سیستماتیک مدول الاستیسیته موضعی شبیه سازی می شود. در این مقاله روشهای مختلف مبتنی بر اصلاح مدول الاستیسیته در آنالیز اجزای محدود قطعات با رفتار غیر خطی مواد مورد بررسی قرارگرفته است. روشهای مورد بررسی عبارتند از روش جبران الاستیک، روش اصلاحشده جبران الاستیک، روش GLOSS و روشی جدید که مبتنی بر اصلاح مدول الاستیسیته بوده اما با ارائه یک معیار همگرایی تغییراتی در آن داده شده است. از پارامترهای مهم در طراحی اجزای مختلف مکانیکی بار حدی وتنش مرجع است.جوابهای بهدست آمده از این روشها برای بار حدی و تنش مرجع با جوابهای بهدست آمده از آنالیز الاستوپلاستیک و یا جوابهای تحلیلی(در صورت وجود) مقایسه شده است. مزیت دیگر این روشها ماهیت تکراری بودن این روشهاست که میتوان در قالب زبانهای برنامهنویسی تمام فرایند را به صورت اتوماتیک انجام داد.

Keywords:

بار حدی وتنش مرجع , روش اصلاح مدول الاستیسیته روش جبران , الاستیک جبران الاستی , ک اصلاح شده روشgloos