نقش ایجاد و گسترش بازارچه های مرزی در توسعه پایدار روستایی

مطالعه مناطق مرزی از موضوعاتی است که در سالهای اخیر در تحقیقات توسعه ای اعم از تحقیقات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و اکولوژک توجه بسیار به آن شده است. یکی از ویژگی های اصلی مناطق مرزی، دوری از مرکز کشور و به تبع، دوری از کانونهای قدرت سیاسی و قطب های صنعتی، اقتصادی، توسعه نیافتگی و تصمیم گیری است. این گونه مسائل در دو سوی مرز باعث شده تا کشورهای همسایه در قالب بازارچه های مشترک مرزی که از شناخته شده ترین روشهای توسعه اقتصادی نواحی مرزنشین بشمار می رود، می توان تحولی بنیادی در تولید، ایجاد اشتغال، تثبیت جمعیت مرزنشین، افزایش درآمد و نهایتا توسعه ای پایدار ایجاد نماید و به سمت همکاری های متقابل منطقه ای هدایت شود. و همچنین ایجاد بازارچه های مرزی برای توسعه مراودات اقتصادی بین مرزنشینان ایران و کشورهای همسایه یکی از بزرگترین اقدامات ایران در دهه اخیر بوده است. روش تحقیق در پژوهش حاضر با توجه به ماهیت و اهداف موضوع روش توصیفی – تحلیلی، از نظر نوع کاربردی و گرداوری اطلاعات مورد نیاز به شیوه اسنادی انجام شده است. نتایج نشان می دهد که بازارچه های مرزی تا حدودی توانسته است آثار اقتصادی – سیاسی مثبتی مانند ایجاد و توسعه زیر ساختها، افزایش اشتغال، کاهش قاچاق و گسترش همکاری های منطقه ای بین استانهای دو سوی مرز داشته است.

Keywords:

بازارچه های مرزی , مرز , اقتصاد , توسعه پایدار