خلاقیت و روایت، شیوه بیان فرهنگی خلاقیت

جوامع بزرگی وجود داشته اند که چرخ استفاده نکرده اند، اما هیچ جامعه ای وجود نداشته است که داستان (story) نگفته باشد. در رشد، حیات و تداوم یک فرهنگ (culture) یا جامعه ای نمی توان چیزی عمیق و پایدار یافت که دارای شکل روایت (narrative)، داستان و قصه نباشد و در عین حال حفظ شده باشد. سبک (style) داستانی، سبک اولیه هستی ما و سبک اصلی گفتگوی بشر بوده و این ضرورت و گریز ناپذیری داستان قالبی رایج در تجربه و فهم بشر را به نمایش می گذارد. جستجوی بشر برای یافتن معنایی در زندگی و فهم جهان، او را به کشف و بیان واقعیت ها سوق داد و نخستین منبع الهام وی برای درک وقایع، استان بود. هر واقعیتی (relativity) را می توان به منزله یک متن (text) در نظر گرفت که به طرق مختلف می توان آنرا قرائت نمود. بر طبق نظریه روایت (narratology)، قرائت یک متن (واقعیت) و درک و فهم آن به صورت داستانی بوده و ما به عنوان خواننده، هر متنی را روایی کرده و آنرا در یک توالی درک شده از وقایعی که ارتباط غیر تصادفی دارند و در چارچوب یا طی نوعی دوره زمانی، رخ می دهند، قرار داده و به گذشته و آینده خود معنا (concept) می بخشیم.

Keywords:

روایت , رویداد , واقعیت , معنا