پلازاها و میدان گاه های شهری که هدف اصلی از ایجاد آنها به وجود آوردن مکانی برای پیاده روی، نشستن، غذا خوردن، گفت و گو و تماشای محیط اطراف است، می توانند در هر فضای باز، با رعایت معیارها و ضوابطی ، احداث شود. دستگاه مدیریت شهری باید زمینه های ایجاد این فضا را که به ویژه در کلانشهرها موجب ایجاد فضایی دوست داشتنی و در نتیجه آرامش روانی برای شهروندان می گردد به وجود آورد. در برخی از کشورهای توسعه یافته برای تخقق این امر، سازندگان ساختمان های بلند اداری و تجاری در برابر عقب نشینی در طبقه همکف که با هدف ایجاد
پلازا انجام می پذیرد، از درصدی تراکم اضافی بهره مند می شوند این فضاها به ویژه درهنگام صرف ناهار از سوی کارکنان شاغل در دفاتر این ساختمان ها مورد استفاده قرار می گیرد. و موجب افزایش بهره وری کاری آنان میگردد، و با این که در مراکز خرید مورد استفاده مراجعین قرار می گیرد. اما در کشور ما با آنکه در سال های اخیر بر
توسعه پارک ها و سایر فضاهای باز شهری توجه زیادی شده، در این خصوص نیز اقدام موثری انجام شده است و ما کمتر شاهد این فضای پویا در ساختار شهرهایمان هستیم. میادین تاریخی می توانند به عنوان مقصد تعریف شوند و تردد
عابران پیاده بر خودروها غلبه داشته باشد. در میدان، حرکت سواره باید توزیع شده و به زیر منتقل شود و حمل و نقل عمومی نیز تقویت شود تا شهروندان و عابران در بخش بالایی و در واقع در سطح میدان به راحتی و با آرامش تردد داشته باشند.