بررسی تأثیر بالینی پیراستام بر حملات ریسه کودکان

حملات ریسه یک نوع سنکوپ در کودکان است که به طور شایعی در سالهای اول زندگی دیده می شود. اگرچهاین حملات به مغز کودک آسیب جدی نمی رسانند اما در مواردی که شدید یا مکرر شوند مغز را در معرضهیپوکسی قرار داده و والدین را نیز نگران می کنند در این موارد پزشک می بایست به فکر درمان باشد. به همینمنظور، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر بالینی پیراستام بر حملات ریسه کودکان در بیمارستان قائم مشهد در سال81-80 انجام پذیرفت.این مطالعه یک کارآزمایی بالینی کنترل دار با دارونما و دوسوکور بود. پیراستام یا دارونما بصورت تصادفی بادوز ٤٠ میلی گرم به ازاء کیلوگرم وزن بدن منقسم در دو نوبت روزانه به مدت دو ماه به کودکان داده شد. ازبین ٤١ کودک (با سن کمتر از ٦ سال) ٢١ نفر پیراستام و ٢٠ نفر دارو نما دریافت کردند. تعداد حملات ریسه رفتندر دو ماه قبل و دو ماه بعد از شروع درمان که توسط والدین یادداشت گردیده بود با هم مقایسه شدند.در 19 نفر (90/5%) از کودکانی که پیراستام دریافت کرده بودند پاسخ خوب مشاهده شد در حالیکه در گروه دریافت کننده دارو نما در ٨ نفر( ٤٠ %) موارد کنترل حملات مشاهده شد(P=0/002). از بین کودکان مورد مطالعه، ١٠ کودک مبتلا به آنمی فقر آهن بودند که همزمان با تجویز دارو یا دارونما ، آهن المانتال نیز دریافت کردند. بروز عوارض بالینی در دو گروه یکسان بود.پیراستام دارویی مؤثر در درمان حملات ریسه کودکان است که عوارض جانبی عمده نیز ندارد.

Keywords:

پیراستام استفاده درمانی , حملات ریسه در کودکی