تأثیر محلول پاشی پوترسین و نیترات پتاسیم در بهبود رشد رویشی و زایشی درخت به رقم اصفهان

امروزه از هورمون ها و عناصر غذایی به منظور بهبود رشد رویشی و زایشی در بسیاری از محصولات کشاورزی در جهان استفاده می شود. هدف از انجام این تحقیق، افزایش تشکیل میوه، وزن میوه و در نهایت افزایش عملکرد در راستای بهبود رشد رویشی با استفاده از تیمارهای پوترسین (0، 0/01، 0/001 مولار ) و نیترات پتاسیم (0، 2 و 4 درصد) و همچنین اثرهای متقابل آن ها روی درخت میوه به رقم اصفهان بوده است. بدین منظور محلول پاشی روی درختان طی دو مرحله نوک سبز و تمام گل به صورت یک آزمایش کرت های خردشده ( اسپلیت ) فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. مقایسه میانگین ها نشان داد تیمارهای پوترسین 0/01 مولار به تنهایی و همراه با نیترات پتاسیم 4 درصد و 2 درصد تأثیر معنی داری در افزایش درصد تشکیل میوه، میانگین وزن میوه و عملکرد داشتند. تیمارهای پوترسین و نیترات پتاسیم سبب افزایش سطح برگ، شاخص سبزینه ( کلروفیل ) و افزایش طول شاخه سال جاری در مقایسه با شاهد شدند. بنا بر نتایج، تیمارهای پوترسین و نیترات پتاسیم با غلظت بالاتر و ترکیب همراه آن ها در بیشتر صفات اندازه گیری شده به عنوان بهترین تیمارها و محلول پاشی در مرحله نوک سبز به عنوان بهترین زمان کاربرد در این پژوهش معرفی شد.

Keywords:

سبزینه برگ , شاخص سطح برگ , طول شاخه , عملکرد , وزن میوه