نقش هویت مکان در ایجاد دلبستگی به بناهای اسلامی نمونه موردی : بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی

امروزه مکان بستری از خاطرات ، رویدادها و تعاملات معنی دار زندگی افراد می باشد .علاوه بر تعاملاتی که درمکان بین انسان ها به وقوع می پیوندد ، مخاطبین با خود مکان نیز روابط عاطفی را شکل می دهند و زمانی کهین تعاملات بین انسان و مکان ها توسعه یابند ، منجر به حسی از دلبستگی به آن مکان می شود ، که تجربه آن برای هر شخص منحصر به فرد است.دلبستگی به مکان ،نقطه تلاقی عناصر کالبدی ، فعالیت ها و مفاهیم ذهنینسبت به مکان است . بر این اساس توجه به عوامل موثر در هویت مکان در ایجاد دلبستگی به بناهای اسلامی لازم به نظر می رسد. در این پژوهش، به بررسی مفهوم هویت مکان و ابعاد آن ، با تعیین شاخص ها ،نقش آن رادر دلبستگی به بناهای اسلامی بررسی می کند. این پژوهش بر اساس یافته های تحقیقی در مورد آزمون نقشهویت مکان در دلبستگی به بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی می باشد.پژوهش حاضر با روش مطالعه نمونه موردیو مطالعات میدانی و مصاحبه با ساکنان شهر و حاضران در مکان مورد مطالعه و تحلیل آن با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی انجام شده است.یافته های تحقیق نشان می دهد ارزیابی بسیاری از شاخص های هویت مکان در این بقعه بسیار بالاست و همین امر در دلبستگی به بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی موثر می باشد.یافته های این پژوهش می تواند راهبرد مناسبی برای ایجاد هویت در بناهای اسلامی به کمک ایجاد دلبستگی به مکان باشد.

Keywords:

هویت مکان , دلبستگی مکان , بناهای اسلامی , بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی