نقش پیاده مداری در افزایش هویت رفتاری شهروندان در چهارچوب مفهوم پایداری (خیابان امام سنندج)

یکی از مهمترین ویژگی های شهر اسلامی هویت و اصالت آناست. هویت نه تنها در کالبد شهرها بلکه در رفتار شهروندان نیزتاثیرگذار است. حفظ، تداوم و در صورت نیاز تطبیق هویت اسلامی بامظاهر شهر نیازمند شناسایی عناصر هویت بخش از بعد کالبدی و ازمنظر فضایی است . دراین باره عدم توجه به مقیاس انسانی و نادیدهگرفته شدن نیازهای عابران پیاده از معضلات پیش رو هست،به طوریکه کمبود و نبود کیفیت در پیاده راه ها منجر به تضعیفهویت فضاهای شهری و هویت اجتماعی شهروندان شدهاست. پژوهش حاضر که هدف آن تحلیل جایگاه و نقش پیاده راه بربهبود هویت رفتاری شهروندان در فضای شهرهای اسلامی درخیابانامام شهر سنندج است،که در محوری تاریخی و حد فاصل خانهتاریخی آصف (خانه کرد) و میدان انقلاب قرار دارد .این مقاله، راهبافت ها و راه اکارهایی را برای بهبود کیفیت و تاثیر هویت خیابانامام به عنوان الگویی مناسب برای توسعه فضاهای شهری پیاده مداردر اینگونه شهرها ارایه داده است. روش پژوهش از نوع ترکیبی استکه در آن بامطالعه مبانی نظری پژوهش در قسمت کیفی، چارچوبمبانی نظری تحقیق شامل مولفه های تاثیرگذار بر بهبود هویترفتاری در پیاده راه ها استخراج شده است. درنهایت در قسمتگردآوری داده ها، پژوهش حاضر از تکنیک پرسشنامه در باب تدقیقارتباط پیاده راهها و تاثیر این فضاها از هویت رفتاری شهروندان سودجسته است. برای انجام تحلیل های استنباطی و توصیفی آماریمطالعه حاضر از نرمافزار SPSS بهره برده است. نتایج حاصل از اینپژوهش، نشانگر این مدعاست که مولفه های عمده فضاهای شهریپیاده مدار نشانه ها، خوانایی، نفوذ پذیری و دسترسی راحت، تنوع وپویایی، سرزندگی، حس تعلق و خاطره انگیزی مکان، ارتباطمعناداری با الگوی رفتاری و هویتمند شدن و میزان حضور شهرونداندر فضاهای شهری در چهار چوب پایداری پیاده محور دارند.

Keywords:

پیاده راه , هویت رفتاری , پایداری شهری , سنندج