تحلیلی بر نشانه ها درساخت و ارتقای مکان شهری ، نمونه موردی مقایسه میدان آزادی و برج میلاد

طراحان با رویکردهای متفاوت همواره در تلاشند که محیط هایی مانند محله، منطقه و حتی شهر را به محیطیبا کیفیت فضایی مناسب تبدیل کنند و به اصطلاح مکان سازی نمایند. یکی از تکنیک های مورد استفادهبکارگیری نشانه های معماری می باشد. مکان سازی (حس ایجاد شده در اثر حضور عوامل و نشانه های حسی)ناشی از وجود نشانه دریک محیط باعث تقویت روابط جمعیت هدف در آن محدوده خواهد شد. این حسمکانی فرآیندی مشارکتی است که از به اشتراک گذاری احساسات در افراد حاضر در این فضا بوجود آمده و بهعنوان حریم عمومی افراد در نظرگرفته م یشود. این خصوصیت فراتر از تمامی الگوهای طراحی شهری می باشد.نتیجه خلق یک فضای عمومی با کیفیت که در برگیرنده و مولد سلامت روحی مردم و شادی آنهاست بر اساساشتراک گذاری نقاط قوت جامعه می باشد. که البته در گرو دارایی های یک جامعه الهام بخش و پتانسیل های آنو نحوه به اشتراک گذاری آنهاست. به نحوی که می توان آنرا قلب جامعه نامید. در این تحقیق سعی شده باروش تحلیل- استنباطی و با مقایسه دو نشانه یکی میدان آزادی و دیگری برج میلاد در تهران، پایتخت ایرانبه نقش نشانه به عنوان یکی ازعوامل تاثیر گذار بر حس دریافتی از محیط مورد واکاوی قرار گیرد.

Keywords:

برج میلاد , میدان آزادی , نشانه , حس مکانی