اجتهاد جمعی و نقش آن در حل مسایل نوین فقه اسلامی

تغییر شکل اجتهاد، از اجتهاد فردی ،به اجتهاد جمعی و گروهی ، از نیازهای جدی عصر حاضر به شمار می آید که در آن اندیشمندان و فقهای جهان اسلام، در مسایل پیش آمده، که جنبه عمومی دارد، به شور و تبادل نظربپردازند، چرا که علی القاعده رای و نظر جمعی از رای و نظر فردی به حقو صواب نزدیک تر است. در گذشته که ارتباطات و تبادل اطلاعات (T.C.I (به سرعت و گستردگی عصر حاضر نبود، نه تنها غالب مردم تنها از آرای یک فقیه آگاه نبودند،بلکه فقها نیز به طور دقیق و سریع، از آرای یکدیگر باخبر نمی شدند؛ اما اکنون در عصر ارتباطات و اطلاعات، همگان به آسانی می توانند از آرای دیگرفقها آگاه شوند. این امر باعث شده فاصله علمی علما و اندیشمندان کمتر و راه رسیدن به حل مسایل فقهی آسان گردد. مقاله پیش رو تحت عنوان اجتهاد جمعی و نقش آن در حل مسایل نوین فقه اسلامی ، و با روش توصیفی تحلیلی، بدنبال پاسخ چرایی ضرورت احتهاد جمعی و شورایی در دوران معاصر است و اینکه با توجه به تشتت آرا و تفرق فتاوای فردی، چه راهی را برای حل مسایل کلان جامعه جهانی اسلامی و برون رفت از بحران هایی که جهان اسلام با آن مواجه گشته است می توان پیش گرفت آنچه این پژوهش بدان رسیده این است که همفکری و خرد جمعی در قالب اجتهاد جمعی و در راستای حل مسایل جامعه امری است ناگزیر، که اندیشمندان اسلامی باید بدان توجه نموده و آن را سر لوحه سیاست گزاری فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی قرار دهند.

Keywords:

اجتهاد فردی , اجتهاد جمعی , اجماع , شورا , حل و عقد , مجامع فقهی