رابطه ضمان و حواله در فقه اسلامی
Publish place: کنفرانس بین المللی آینده پژوهی،علوم انسانی و توسعه
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,232
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCFHD02_071
تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1396
Abstract:
از آنجا که اشتراک عقود حواله و ضمان، انتقال حق به ذمه دیگری است یعنی در حواله حق محیل به محال علیه و در ضمان حق مضمون عنه به ضامن منتقل میشود، شباهت بسیاری با یکدیگر دارند اما این شباهت هنگامی به اوج خود رسیده و شبهه یکی شدن این دو عقد را به ذهن متبادر میکند که محیل، مالی را به کسی که به محیل مدیون نیست، حواله دهد چون در این صورت محال علیه در واقع ضامن محیل شده است. به همین خاطر برخی از فقهاء شیعه و اکثریت فقهاء اهل سنت، حواله به غیر مدیون را با ضمان مساوی دانسته و انشاء چنین عقدی را با لفظ ضمان جایز و گاهی لازم دانسته اند.
Authors
رضا محبی مجد
استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه پیام نور
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :