بهرهگیری از متون ادبی در آموزش زبان فارسی به غیرفارسیزبانان: ضرورت توجه به مسایل زبانی و ادبی

بهرهگیری از ادبیات یا متون ادبی مربوط به یک کشور در خلال آموزش زبان آن کشور، از مسایل زیادی تاثیر میپذیرد که یکی از مهمترین آنها، بررسی ادبیات و متون ادبی در تقابل با مولفههای هنجار زبان است و بر این مبنا، برجستهسازی و دو شیوهی حصول آن، هنجارگریزی و قاعدهافزایی که میتوانند در درک متون ادبی حتی برای گویشوران یک زبان نیز مشکلآفرین گردند، مطرح میشود. در این پژوهش سعی گردیده تا به روش توصیفی، به بررسی پژوهشهای صورت گرفته در موضوع آموزش ادبیات فارسی به غیرفارسیزبانان پرداخته شود. نتایجی که از این تحقیق حاصل گشته، از یک سو بیانگر اهمیت آموزش متون ادبی به غیرفارسیزبانان است و از دیگر سو، نشاندهندهی مشکلاتی است که میتواند در این راستا ایجاد گردد؛ اگرچه صرفا به دلیل مشکلات مطروحه، نمیتوان از بکارگیری متون ادبی در محتوای آموزشی دورههای زبانآموزی چشمپوشی نمود. در پایان نیز دستاوردهای پژوهشهای صورت گرفته در قالب راهکارهایی به منظور بهرهگیری از متون ادبی در کلاسهای آموزش زبان فارسی ارایه گردیده که سادهسازی متون ادبی، بهرهگیری از موسیقی همراه با آموزش شعر، شعر گفتار، شعر امروز فارسی، داستان کوتاه معاصر فارسی، داستانهای کوتاه حاوی ضربالمثلهای فارسی و طبقهبندی گونههای فارسی متناسب با سطح زبانآموزان و میزان مهارت زبانی آنان از آن جملهاند.

Keywords:

آموزش زبان فارسی , آموزش ادبیات فارسی , گونههای فارسی ادبی , برجستهسازی , فارسی معیار