عارفی از ذروه ادب پارسی

مساله اصلی این است که آیاابوسعیدشاعراست یاعارف یافته ها بیانگر است،ابوسعید ابی الخیر یکی از خاصترین، تاثیرگذارترین و متفاوتترین عرفا و شخصیتها در زبان فارسی است.می و میخانه و رند و خرابات حریف ساقی و مرد مناحاتنطررا نغزکن تا نغز بینی گذر از پوست کن تا مغز بینی اولین کسی است که سماع، شور، وجد، و حال را وارد عرفان کرد و آن را دربین مریدان خویش رواج داد. صاحب یک جهان بینی عرفانی منظوم است ، ازاین باب نامش با عرفان و شعر پیوندی عمیق یافته است. نتایج مطالعات نشان می دهد، ایشان قافله سالار ادبیات منظوم عرفانی در ادبیات دری می باشند و نخستین شعرهای صوفیانه دری درآثارایشان مشاهده می شود. مفاهیم شریعت، طریقت و حقیقت را به عنوان مبانی فکری ابوسعید می دانند. نقش عرفانی واشعار وآثار ابوسعید سال ها در راه سالکان و روندگان مکتب عرفان وشعروادب فارسی ادامه داشته که این تاثیر تا دوره معاصر نیز به چشم می خورد.

Keywords:

ابو سعید ابی الخیر , عرفان , شعر