نشانه شناسی (پیر) دراشعارفخرالدین عراقی
Publish place: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 578
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0118
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
Abstract:
فخر الدین عراقی یکی از عارفان بزرگ فرهنگ ما است که در قالب تعبیرهایی شاعرانه، اندیشهها و تجربههای ناب عرفانی خود را ترسیم نموده است. در این پژوهش،شخصیت پیر به عنوان یکی از عناصر بنیادین عرفان بررسی شدهاست. ازمهمترین یافتههای این تحقیق آن است که کاربست نشانه زبانی پیر در عراقی به گونهای میباشد که آن را از ژرفساخت و کارکردی دیگرگون با شخصیت رسمی و سنتی پیر برخوردار کرده است. در این رویکرد تازه، جایگاه پیر دیگر نه درمنبر و مسجد که در میخانه است و بیش از آنکه اهل وعظ و گفتار باشد، در پی عمل و کردار است. پیر عراقی، در ترکیبیهنری با ساقی همنشین میگردد و برخلاف پیران ظاهربین، نمادی از جمال و زیبایی معشوق است. در این تصویر تازه، پیر با راستی و مستی خود، شکوه پیران سنتگرای صورتپرست را به حاشیه میبرد. میتوان گفت کاربست متفاوت نشانهزبانی پیر در کلام عراقیکوششی است برای بازسازی شخصیت تخریب شده پیر در روزگاری که بازار گرم زهد ریایی، سبب گسترش بیاعتمادی و شک تردید، نسبت به حوزه دین، در میان مردم شده بود.
Keywords:
Authors
محمدصالح امیری
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر لنگه
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :