نگارش باباافضل کاشانی، زبان همدلی، الگو نگارش فارسی فلسفی

فلسفه اسلامی دارای نقش بیبدیلی در تفکرات عمیق و سازنده است، اما در جهان امروز این نقش و جایگاه کمرنگ شده است. یکی از دلایل این اتفاق را میتوان در پیچیدگی نگارش فیلسوفانی همچون میرداماد دانست. درحالیکه سادهنویسی و دوری از بیاناقوال آشفته فیلسوفان گذشته، باعث جذب مخاطب و شناساندن بهتر این علم به همگان میشود، در میان حکمای اسلامی، افضلالدین محمد بن مرقی کاشانی، معروف به بابا افضل، آگاهانه به این امر مهم پرداخته است. بنابراین در این مقاله سعی بر آن شده است که سادهنویسی بابا افضل در قالب زبان همدلی را با استفاده از روش تحلیلی توصیفی مورد بررسی قرار دهیم. در نهایت امر به این نتیجه رسیدیم که وی در نگارش خویش، با تاکید و توجه ویژه به ارایه فلسفه به زبان همدلی و دوری از زبان اثبات و ابطلالی، جملات کوتاه، واژگان فارسی و فصاحت وبلاغت و گردهمآمدن این عوامل نثر فلسفی شیوا و به دور از سختیهای رایج زبان فلسفی فارسینویسان را به وجود آورده است

Keywords:

فلسفه اسلامی , بابا افضل کاشانی , نگارش فلسفی , زبان همدلی