توجه به تفاوتهای زبانی در تدریس مقدماتی زبان فارسی به روس زبانان

امروزه گسترش روابط میان ایران و روسیه ، نیاز به افراد مسلط به زبان های فارسی و روسی را در این دو کشور افزایش داده است. بیشتر کتابهای آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان که در ایران نگاشته شده اند، مخاطب عام دارند وتفاوتهای زبانی زبان آموزان را در نظر نمی گیرند. هدف از این پژوهش، بررسی تفاوت های دو زبان فارسی و روسی و شناسایی تفاوتهایی است، که ممکن است روس زبانان را در مسیر آموزش زبان فارسی دچار مشکل کند. بدیهی است کهنتایج این پژوهش می تواند راهگشای تدوین کتب آموزش زبان فارسی برای روس زبانان باشد و فرایند آموزش زبانفارسی به روس زبانان را تسهیل کند. سوال پژوهش این است که آیا در زبان روسی ویژگیهایی وجود دارد که در مسیر یاد گیری زبان فارسی مانع ایجاد کند یا فرآیند یاد گیری را دچار اشکال نماید این موانع در چه سطحی از آموزش هستند آواشناسی صرف نحو در این جستار برای پاسخ دادن به این پرسش ها از روش تحقیق مقایسه ای و توصیفی استفاده شده است. دو زبان فارسی و روسی در سطوح مختلف آواشناسی، صرف و نحو در حد مقدماتی مورد مقایسه قرار گرفتهاند و نکاتی که ممکن است در فرآیند یاد گیری مقدماتی زبان فارسی توسط روس زبانان مانع ایجاد کنند، توصیف شدهاند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که تفاوتهایی در هر سه سطح آواشناسی، صرف و نحو بین دو زبان فارسی و روسی وجود دارد و دانستن این تفاوتها به مدرس کمک می کند، تا اشتباهات احتمالی شاگردان را حدس زده و به موقع گوش زد کند و متد آموزشی مناسب را با توجه به ویژگیهای زبان مادری روس زبانان انتخاب نماید

Keywords:

آموزش زبان فارسی , زبان آموز روس زبان , تفاوت های زبانی , زبان فارسی , زبان روسی