بررسی عوامل تاثیر گذار کاهش گرایش معماری بومی در ایران از دهه 60 تاکنون

تاریخ معماری سرزمین ایران با گذر از دوران کهن تاکنون، همانند سایر سرزمین های این سیاره خاکی مراحل متفاوتی را چه درست و چه غلط سپری نموده و برحسب حکمرانان ، پادشاهان ، سیاست مداران ، جنگها ، معماران بومی و غیر بومی و سایر علل های متفاوت دیگر موجب تحولات گسترده (عمیق و ضعیف ) قرار گرفته است. در هر ی ک از ای ن دورانها با تغییرات خاصی در معمار ی و ابنی ه و شهرسازی مواجه بودیم ، اما این نوع تغیرات آنچنان به ماهیت اصلیمعماری و معماری بومی - محلی و هویت ؛ لطمه زیادی وارد ننموده بود و تنها با جرات میتوان گفت که چند سال پس از انقلاب اسلامی، این تغییرات با جهش چشم گیری مواجه شده و فاصله طولانی با معماری بومی گرفته و در حال گسترش می باشد.با وجود همه پیچیدگی های مفهوم معماری بومی وهویت وتلقی هایمتفاوت صاحب نظران از آن، برکس ی پوش یده نیست درمعمار یمعاصر ایران، این واژه دچار بحران گشته و بصورت مفهوم انتزاعی درآمده است. هدف از این پژوهش بررسی عوامل تاثیر گذار در کاهش گرا یش به معماری بومی در ایران در سی سال گذشته است. از این رو با تحلیلعوامل متعدد سیاس ی ، اقتصاد ی ، اجتماع ی ، فرهنگی ، اصول و ضوابط حاکم بر معماری دوران تحول تا کنون ، سعی بر آن شده تا نقاط ضعف و قوت این عوامل را بررسی کنیم.روش پژوهش تحلیل و تفسیری - تاریخی است. ابزار و روش ها ی گردآوری اطلاعات اسنادی ، کتابخانه ای ، تهیه ف یش ، نقشه ها و نمونه های آثار معماری هستند.روش تجزیه اطلاعات نیز استدلال قیاسی و استدلال استقرایی ( استنباتی ) است.

Keywords:

معماری بومی , عوامل تاثیر گذار , گریز از معماری بومی , هویت در معماری