بررسی فضای کالبدی آموزش معماری در جهت ارتقاء حس خلاقیت دانشجویان نمونه موردی دانشگاه لاهیجان

هدف اصلی از طراحی دانشکده معماری برانگیختن حس خلاقیت در میان دانش آموختگان می باشد و ویژگی های کالبدی به عنوان مولفهای تاثیرگذار در بروز نوآوری و پروراندن حس خلاقیت از اهمیت قابل توجهی برخوردار میباشد. پژوهش حاضر تاثیر مولفههای فیزیکی بر میزان ارتقاء حس خلاقیت را در ایجاد محیط آموزشی معماری در بر دارد. با توجه به تاثیری که فضا میتواند بر خلاقیت ونوآوری دانشجویان داشته باشد و جایگاه کارگروهی در این مقوله،تمرکز این مقاله بر کیفیت فضایی فضاهای جمعی در مراکزآموزشیاست، هدف از این پژوهش ارایه هنمودهایی برای طراحی مراکزآموزشی معماری و شهرسازی مبتنی بر افزایش خلاقیت و نوآوریدانشجویان آن مرکز است. در این تحقیق از روش کتابخانهای و پرسشنامه استفاده شده است که نتایج بهدست آمده رابطهی میانمحیط کالبدی فضای آموزش معماری و صفات فضایی موثر برافزایش خلاقیت و نوآوری و ارتقاء خلاقیت را در میان تعدادی از جامعه آماری دانشجویان دانشگاه لاهیجان مورد بررسی قرار میدهد. تاثیر صفات فضایی خلوت، زیبایی، تنوع فضایی، انعطاف پذیری وهمجواری یا رویتپذیری را، که به عنوان صفات فضایی موثر برافزایش خلاقیت و نوآوری شناسایی شده اند، بر عوامل موثر درخلاقیت و نوآوری افراد، یعنی انگیزه، آرامش وآسایش کالبدی،تعاملات و تفکر خلاق، تعیین کنند.

Keywords:

محیط آموزشی , حس خلاقیت , دانشکده معماری , دانشگاه لاهیجان