بررسی آسایش اقلیمی شهرستان شیراز با استفاده از مدل تنش تجمعی

درطی چنددهه اخیرفعالیت های زیادی برای بیان کمی جنبه های مختلف هواشناسی زیستی وموضوع آسایش صورت پذیرفته است دراین مقاله بااستفاده ازشاخص تنش تجمعی به بررسی اقلیم گردشگری شهرستان شیراز پرداخته شده است این شاخص با استفاده ازپارامترهای میانگین دمای روزانه و رطوبت نسبی شرایط اقلیمی را برای فعالیت گرشدگری و توریسم مورد ارزیابی قرارمیدهد هدف این تحقیق شناخت اسایش زیست اقلیمی ماهانه شهرستان شیراز با روش شاخص تنش تجمعی و دمای موثر می باشد تا شرایط اسایشی مطلوب شیراز درمقیاس ماهانه تعیین گردد دراین بررسی شاخص موردنظر برای ایستگاه همدیدی شیراز دردوره اماری 45 ساله 2012-1968محاسبه شد نتایج این بررسی نشان داد که شهرشیراز درهیچ یک ازساعات شبانه روز درماه های ژانویه دی فوریه مارس ودسامبر درمنطقه اسایش و یامنطقه تقریبا اسایش قرارنمیگیرد درماه های مه ژوین ژوییه اوت و سپتامبر بخش قابل ملاحظه ای ازطول شبانه روز درمنطقه اسایش قرارمیگیرد ساعت UTC 03ساعت 6/30محلی که درمیان 8 ساعت کمترین دمای موثر را دارا میب اشد در10 ماه ازسال درخارج ازمنطقه اسایش قرارداد و به عبارت دیگر صبح های زود شیراز فقط درماه های ژوییه و اوت ملامی می باشد

Keywords:

گردشگری , تنش تجمعی , آسایش اقلیمی , همدیدی