بررسی تطبیقی تاریخچه ی بلاغت فارسی و عربی

زبان وادبیات عربی و فارسی در طول تاریخ به ویژه پس از ظهور اسلام بر یکدیگر تاثیر گذاشته اند. از جمله عوامل زمینه ساز این پدیده نقاط مشترک دینی است. علم بلاغت در ابتدا از قرآن نشات گرفت. هرچند این علم در آغاز عنوان مستقلی نداشت و در ضمن علوم دیگر پراکنده بود. اما امروزه بلاغت، چه در فارسی و چه در عربی گسترش چشمگیری یافته است. این علم در سده ی اول هجری مقارن با حکومت امویان ظهور کرد و در روزگار خلافت عباسیان به اوج خود رسید. ازاین رو آنچه در مقاله حاضر بدان پرداخته می شود علم بلاغت در ادب فارسی و عربی به صورت تطبیقی است، همچنین علل پیوند این دو زبان و مراحل سیر آن از آغاز تا امروز به صورت اجمالی بیان می شود، دیگر آن که شیوه ی نگارش و توجه دانشمندان صاحب اثر این علم به طور مستقل مطرح، و آثار و نظرات آنان مورد بررسی قرار می گیرد. در پایان نتیجه گیری آمده که برخی از این نتایج به قرار زیر است: عالمان بلاغت فارسی زبان بیشتر متاثر از بلاغت نویسان زبان عربی بوده اند اما کیفیت و کمیت این اثر در ادوار مختلف زمانی یکسان نبوده است و خود فارسی زبانان نیز نوآوری هایی داشته اند که بیشتر در زمینه علوم و آرایه های ادبی است

Keywords:

بررسی سنجشی , بلاغت فارسی , بلاغت عربی