اثربخشی آموزش گروهی امید درمانی بر میزان افسردگی زنان زندانی شهر خرم آباد

هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش گروهی امید درمانی بر میزان افسردگی زنان زندانی بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان زندانی ندامتگاه مرکزی شهرستان خرم آباد بودند. پوهش حاضر از نوع آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان زندانی زندانی بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش سیاهه افسردگی بک بود. از میان آن ها 30 نفر که نمره افسردگی آنها بالای 20 بود، در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی ساده جایگزین شدند و طی هشت جلسه 8 هفته ای و هر جلسه به مدت 120 دقیقه مطابق با پروتکل آموزش گروهی امید تحت آموزش قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش کوواریانس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. یافته ها نشان داد که آموزش گروهی امید بر میزان افسردگی زنان زندانی موثر بوده و همچنین بر روی مولفه های شناختی، عاطفی و جسمانی تاثیر داشته است. با توجه به اثربخشی مداخله پیشنهاد می شود که برای درمان افسردگی زنان زندانی از این روش آموزش هم استفاده شود.

Keywords:

افسردگی , آموزش گروهی امید درمانی , زنان زندانی