مروری بر مدیریت مدرسه محور

به منظور بهبود عملکرد مدرسه و ارتقاء کیفیت آموزشی و افزایش پیشرفت تحصیلی، ترویج الگوی مدیریتی مطلوب،توسعه ی توانمندی های نیروی انسانی ،استفاده از پتانسیل های موجود، هویت بخشی و اعتبار دادن به مدارس به عنوان مهم ترین کانون تعلیم و تربیت، افزایش اقتدار مدرسه، افزایش مسیولیت پذیری سیاست مدرسه محوری ،را مورد توجه قرار داده اند. از شاخص های بارز آن می توان به تمرکززدایی، تقسیم قدرت اختیار و تصمیم گیری مشارکتی اشاره کرد.پیاده سازی سیاست مدرسه محوری مستلزم شناخت اهداف، ویژگی های آن و ملزومات و محدودیت ها و مزایای آن می باشد. پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و مروری پژوهش های مرتبط انجام پذیرفته است . از جمله مزایای این طرح توسعه مشارکت دانش آموزان و اولیاء و نهادهای اجتماعی در اداره امور مدرسه،ایجاد نشاط و پویایی، ارتقاء انگیزش توانمند شدن مدرسه برای تصمیم گیری های آموزشی و کمک به استفاده ی موثراز منابع محدود مدرسه برای بهبود تعلیم و تربیت، نو آوری، نواندیشی، در اداره امور مدارس می باشد. از جمله مشکلات آن می توان به اجرای ضعیف، مقاومت مدیران، فقدان حمایت و محیط کار محدود کننده اشاره نمود.. در این راستاپژوهش حاضر، به معرفی وتشریح سیاست مدیریت مدرسه محوری و سپس پیشینه ی آن در کشور ایران، بیان مزایا و معایب، موانع و مشکلات سیاست مدرسه محوری پرداخته است

Keywords:

مدیریت مدرسه محوری , تفویض اختیار , تمرکززدایی , مدیریت مشارکتی