ارزیابی تاثیر نوع خرابیهای سطحی بر ناهمواری روسازی مطالعه موردی: محورهای شریانی استانهای قم و مرکزی

ناهمواری نشان دهنده کیفیت سواریدهی روسازی میباشد، این شاخص مهمترین معیار عملکردی روسازی در ارتباط با آنالیزهای اقتصادی بوده و در محاسبه هزینههای وسایل نقلیه کاربرد بسیاری دارد. در سالیان اخیر ارتباط میان ناهمواری و خرابیهای سطحی روسازی توسط محققین مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس مطالعات صورت گرفته مشخص شده است که خرابیهای سطحی نظیر شیارافتادگی، وصله و ترک پوست سوسماری تاثیر بسزایی در افزایش ناهمواری روسازی دارند. در این تحقیق دادههای ناهمواری با استفاده از دستگاه RSP و خرابیهای سطحی روسازی در 66 واحد نمونه از محورهای شریانی استانهای قم و مرکزی مطابق استاندارد D6433-ASTM برداشت گردید. دو حالت مختلف از ترکیب خرابیهای سطحی که در روسازیهای آسفالتی کشور به وفور مشاهده میگردد، انتخاب شد که حالت اول شامل شیار افتادگی، ترک پوست سوسماری، ترک طولی و عرضی، وصله و حالت دوم شامل شیار افتادگی، ترک پوست سوسماری، ترک طولی و عرضی است، همچنین شاخص ناهمواری در آنها با دستگاه RSP برداشت شد. نتایج تحقیق نشان می دهد خرابیهای سطحی از نوع شیارافتادگی جای چرخ و وصله با شدت متوسط تاثیر بیشتری بر افزایش ناهمواری روسازیهای آسفالتی دارند. همچنین همبستگی و رابطه بین پارامترهای فوقالذکر با استفاده از نرمافزار آماری Minitab و روش رگرسیون خطی تعیین و نمودارهای ناهمواری موجود در مقابل ناهمواری پیشبینی شده با رابطههای استخراج R (برابر 40/0 و 52/0 است. لذا به منظور پیشبینی 2 شده ارایه گردیده که مقدار ضریب همبستگی رگرسیونی(ناهمواری در روسازیهای با اهمیت کم و نیز در ارزیابیهای در سطح شبکه، استفاده از روابط استخراج شده در این تحقیق میتواند به صرفهجویی قابل توجه در هزینه منتج گردد.

Keywords:

روسازی آسفالتی , ناهمواری , خرابیهای سطحی , رگرسیون خطی