در زمینه ی نیازهای تحولی
کودک ،
بازی به اندازه غذا ، گرما و محافظت مهم است.
بازی فرصت ایجاد و گسترش مهارت های حرکتی درشت و ظریف و حفظ سلامت جسمانی را فراهم می کند. هنگامی که
کودک به
بازی می پردازد ، حرکت وپویایی او منجر به فعال شدن اجزای مختلف بدن و ایجاد هماهنگی بین اعضای بدن و
رشد و پرورش مهارت های حرکتی او می شود. از آنجا که
رشد عضلات در
رشد بدنی اهمیت بسزایی دارد ، در
بازی عضلات فرصت می یابند تا سریع تر
رشد کردهو قوی تر شوند و مهارت های لازم جهت انجام کارهای متفاوت را به دست آورند.
بازی وسیله ای طبیعی برای بیان و اظهاروجود
کودک است. کودکان از طریق
بازی احساسات ، ناکامی ها و اضطراب های خود را بیان می دارند ، اما علی رغم بروز آشکار
کودک ، بزرگسالان در بسیاری از مواقع قادر به درک احساسات و پاسخگویی موثر به آنها نمی باش ند ، بنابراین شکاف ارتباطی بین
کودک و بزرگسال عمیق تر می شود. در اینجاست که
بازی می تواند به منظور برقرار ساختن
ارتباط درمانی به کار رود و بزرگسالان می توانند از این طریق به دنیای درونی
کودک راه یابند.