مقایسه کارایی حذف رنگ دیسپرس آبی 56 از فاضلاب سنتتیک با استفاده از آلوم و کلروفریک

مقدمه و هدف: فاضلاب صنایع نساجی از جمله صنایعی هستند که آلودگی زیادی ایجاد کرده و برای رنگ زدایی صنایع نساجی روشی های متفاوتی وجود دارد که می توان به روشی های انعقاد و لخته سازی، اکسیداسیون شیمیایی، تصفیه بیولوژیکی، تکنیک الکتروشیمیایی، تعویضی یونی و دیگر فرایندها اشاره کرد. هدف از انجام این پژوهشی بررسی مقایسه کارایی آلوم و کلرورفریک جهت حذف رنگ دیسپرسی آبی 56 می باشد. مواد و روشی ها: این تحقیقا یک مطالعه تجربی - مداخله ای می باشد که در مقیاسی آزمایشگاهی و بر اساس روشی جار تست انجام شد. پس از تنظیم pH نمونه ها با استفاده از سود و اسید سولفوریک، مواد منعقد کننده با غلظت های مختلف به هر یک از نمونه ها اضافه شد. در این مطالعه pHهای مورد آزمایش برای انتخاب pH بهینه ، برای کلروفریک 4 ، 5، 6، 7، 8 و 9 بود و همچنین برای آلوم شامل pHهای 5/5، 6، 6/5، 7، 7/5 و 8 بود. یافته ها: انعقاد توسط آلوم برای حذف رنگ دیسپرسی آبی دارای pH بهینه 6 و دوز بهینه mg/l 130 بوده که در این pH و دوز بهینه دارای راندمان حذف 93 درصد می باشد، در حالی که برای کلروفریک در pH بهینه 9 و دوز بهینه mg/l 120 دارای راندمان حذف بیش از 98 درصد است. بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که با استفاده از فرایند انعقاد میتوان به میزان زیادی رنگ دیسپرسی آبی موجود در فاضلاب صنایع نساجی را از فاضلاب حذف کرد و همچنین نتایج نشان داد که منعقد کننده کلروفریک دارایراندمان حذف بهتری نسبت به آلوم می باشد (0/05 > PValue).

Keywords:

آلوم , کلروفریک , دیسپرس آبی 56 , فاضلاب صنایع نساجی