چارچوب رابطه رفتار اطمینان بیش از حد سرمایه گذاران با بازده سهام

بسیاری از محققان علوم مالی ناتوانی مدلهای کلاسیک قیمت گذاری داراییهای و فرضیه بازار کارآ در توجیه الگوهیا قابل پیش بینی بازده بی نظمی های مشاهده شده و قیمت گذاری غلط اوراق بهادار را در فرض عقلانیت کامل کارگزاران اقتصادی و فرض عدم وجود فرصتهای اربیتراژی در بازار می دانند. براساس این مفروضات، این احتمال که افراد مرتکب اشتباه شوند تصادفی بوده و اثرات آن سریعا توسط سایر سرمایه گذاران عقلایی رفع می شود. با رقیق کردن این مفروضات، برخی از مدلها بر مبنای استراتژی های خاص معاملاتی و برخی دیگر بر مبنای خطای ادراکی و ویژگی های روانشناختی سرمایه گذاران تدوین گردیده اند. یکی از خطاهای ادارکی شایع در حوزه روانشناسی شناخت که در محیط های پیچیده و با بازخور مبهم نظیر بازار اوراق بهادار رخ می دهد، اریب رفتاری اطمینان بیش از حد فرااطمینان بوده که به عنوان برآورد بیش از اندازه خوشبینانه دقت اطلاعات شخصی تعریف شدهاست بسیاری از محققان برای تبیین بین نظمی هایی نظیر مومنتوم های کوتاه مدت، برگشتهای بلندمدت، بالا بودن حجم معادلات، نوسان پذیری شدید بازده و ریسک پذیری فزاینده سرمایه گذاران از این رایب رفتاری استفاده کرده اند. در این تحقیق سعی شده است که با طرح چهار فرضیه ازمون انها براساس داده های 119 شرکت طی دوره زمانی 9 سال از ابتدای سال 1378 الی پایان سال 1386 شواهدی در خصوص وجود اریب رفتاری فرااطمینان مستند سازی شود نتایج حاصل از تحقیق شواهد ضعیفی در مورد وجود ویژگی رفتاری اطمینان بیش از حد در بین مشارکت کنندگان بازار اوراق بهادار ایران ارایه داده است.

Keywords:

فرااطمینان , مومنتوم کوتاه مدت , برگشت بلندمدت , اطلاعات شخصی و اطلاعات عمومی