مقایسه ی کارآیی درونی مدارس راهنمایی دخترانه و پسرانه شهردهلران

هدف از مطالعه ی حاضرمقایسه ی کارآیی درونی مدارس مقطع راهنمایی دخترانه و پسرانه شهر دهلران در طی سال 85-1384 ،براساس شاخص جریان دانش آموزی(نرخ ارتقاء، نرخ مردودی و نرخ ترک تحصیل)، بوده است.جامعه ی آماری منظیق برجامعه ی آماری بوده است.پژوهش با توجه به اهداف تعیین شده از نوع پژوهش های کاربردی و روش مورداستفاده روش توصیفی-تحلیلی بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات شامل؛پرونده های تحصیلی دانش آموزان و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات روش توصیفی-استنباطی بوده است. در سطح توصیفی از نرخ ها،میزان ها، جداول و نمودارها و در سطح استباطی از آزمون نسبت داده هااستفاده شده است. نتایج نشان داده است که از مجموع 9فرضیه ی جزیی مربوط به میزان ها و نسبت های متفاوت،تعداد 6فرضیه در سطح آلفای 05/0تاییدشده که نشان دهنده ی وجود تفاوت بین مدارس راهنمایی بوده است ولی سه فرضیه ی جزیی دیگر ردشده است، که نشان دهنده ی آن بوده است بین مدارس دخترانه و پسرانه تفاوت وجود نداشته است.

Keywords:

کارآیی درونی , مدارس راهنمایی دخترانه و پسرانه