امام علی (ع) در نکاه مفسران شیعه وسنی

در منابع اسلامی خصوصا در تفاسیر ذیل آیاتی که شان نزول آنها راجع به حضرت علی (ع) است روایات ارزنده و گهرباری در منابع اهل سنت و شیعه ذکر شده است که در این مقاله بعضی از این روایات آورده شده است تا روزنهای باشد در جهت شناخت و پی بردن به گوشهای از مقامات الهی این بزرگ مردی که بعد از حضرت رسول اکرم (ص) عزیز ترین و شایسته ترین بنده خداوند متعال است. اگر ما فقط به مقام علمی که پروردگاردر کتاب عزیزش یعنی قرآن کریم برای علی (ع) ذکز نموده توجه کنیم فقط میتوان مانند کسی که اقیانوس بی کرانی را تماشا میکند و از عمق ،ابتدا وانتهای آن اقیانوس و آنچه که از گهور و صدف و سایر نعمات در آن نهفته است بی خبر است و فقط گوشه ای از ظاهر آن را مینگرد چیزی دیگر ندارد ،ماهم در ساحل این مقامات الهی علی فقط نظاره گری کنیم و گرنه پی بردن به اصل این مقامات با توان انسان معمولی فاصلهاست ولی از باب این که آب دریا را اگر نمیتوان کشید؛ اما میتوان چشید! با این حال علی را یک بنده مخلص پروردگار میدانیم و هرآنچه او دارد همه را موهبت الهی میدانیم فقط این را میگوییم که او یک انسان معمولی نیست بلکه دارای جایگاهی بلند در نزد پروردگارش است و این مقامات حکمتی دارد که خداوند به علی (ع) عطا نموده است و آن حکمت رهبری و هدایت جامعه اسلامی بعد پیامبر است که ذیل آیه هفت سوره رعد در منابع اهل سنت و شیعه به طور مشترک آمده است که در شماره دهم همین مقاله روایات آن آمده است و این غیر از آن آیات و روایاتی است که راجع به اهل بیت است که خود علی (ع) بعد پیامبر(ص) برترین آن اهل بیت است که اینجانب آن مقامات الهی اهل بیت را در (کتاب محور اتحاد یا اهل بیت در تفسیر اهل سنت وشیعه) جمع آوری و چاپ کردم.

Keywords:

امام علی , نکاه , مفسران , شیعه , سنی