تاثیرات روانشناختی بصری فرم بر ادراک شهروندان در دوره معاصر (نمونه موردی:میدان امام حسین (ع) تهران)

پرداختن به محیط از جنبه کالبدی _ زیباشناختی و روانشناختی یعنی پرداختن به مباحثی که حس بینایی را مدنظر قرار داده و سبب ساز پیوند شناختی _ ادراکی شهروندان از فضاهای شهری است. در تحلیل این جنبه از محیط، ارزیابی پیامهای بصری،ویژگیهای موثر در نحوه ادراک، سازوکار دستگاه بینایی، ویژگی های فردی و محیطی نقش بسزایی دارند. این مقاله نیز به ارزیابی کیفیت بصری میدان امام حسین (ع) و تاثیر آن بر چگونگی ادراک شهروندان، بر پایه پارامترهایی که به طور همزمان،هر دو بعد بصری و ادراکی را تحت شعاع خود قرار می دهند، پرداخته است. روش تحقیق این پژوهش با توجه به ماهیت موضوع، از نوع کیفی و بر اساس هدف از نوع ارزیابی بوده و رویکرد آن ارزیابی وضع موجود بر پایه تحلیل محتوای داده های به دست آمده از دو روش مشاهده و مصاحبه است. با توجه به معیارهای ارزیابی در نظر گرفته شده، نتایج پژوهش نشان می دهد ادراک فضایی افراد، عموما از نظر مادی و احساسی، تشابهات بسیاری با یکدیگر دارند اما ادراک معنایی یعنی تفسیر و ارزیابی آنها متفاوت خواهد بود. همچنین طرح ساماندهی میدان، توانایی برقراری ارتباط مناسب بین فرم و عملکرد فضایی آن را نداشته و در واقع میدان با وجود داشتن یک طرح از پیش اندیشیده شده و نیز کارا کتر خاص و متمایز کالبدی، موفق به برقراری ارتباط معنی دار بین عناصر الحاقی با زمینه کالبدی نبوده و در نتیجه موجب ادراک نامطلوب بصری _ فضایی شهروندان شده است. و نیز این ارتباط ناموفق، مهمترین نقطه ضعف میدان بوده و منجر به شکل گیری طرحواره ها و تصویر ذهنی نامطلوب از میدان در ذهن شهروندان شده است.

Keywords:

روانشناختی بصری , فرم , ادراک شهروندان , میدان امام حسین (ع)