مقایسه شیوه های فرزندپروری،کمال گرایی والدین (مادران) و اختلالات رفتاری کودکان (دختر) مدارس ابتدایی شهر زنجان مادران خانه دار و شاغل

مشکلات رفتاری، یکی از شایع ترین مسایل دوران کودکی است که رابطه بین کودک و محیط را خدشه دار می سازد. نوع سبک های فرزند پروری و نوع کمال گرایی والدین بر افزایش یا کاهش اختلالات رفتاری کودکان موثر می باشد؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه شیوه های فرزند پروری و کمال گرایی والدین با اختلالات رفتاری کودکان مدارس ابتدایی شهر زنجان انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را مادران کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم شهر زنجان در سال تحصیلی 96-1395 به تعداد 306 نفر تشکیل می داد. حجم نمونه ای ( از طریق فرمول کوکران) به تعداد 150 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی براساس ناحیه و دبستان انتخاب شدند.. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های کمال گرایی مثبت و منفی تری شورت و همکاران ( 1995 )، شیوه هایفرزندپروری بامریند ( 1991 ) و نیز از پرسشنامه اختلالات رفتاری کودکان - ویژه والدین-راتر ( برای ارزیابی رفتار، جهت تمایز گذاشتن بین کودکان بهنجار و کودکان دارای اختلالات رفتاری و مشکل دار) استفاده شد. و نیز از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که بین سبک فرزندپروری مقتدرانه و کمال گرایی مثبت مادران با اختلالات رفتاری کودکان رابطه معکوس معنی دار (p<0/01) و بین سبک های فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه و کمال گرایی منفی مادران با اختلالات رفتاری کودکان رابطه مستقیم معنی دار وجود دارد (p<0/01) و همچنین سبک های فرزندپروری و کمال گرایی مادران توان پیش بینی 23/4 درصد واریانس اختلالات رفتاری دختران را دارند (p<0/01). پژوهشگر نتیجه گرفت اختلالات رفتاری در کودکانی که مادران کمال گرای مثبت داشته و در تربیت فرزندان از روشمقتدرانه سود می جویند، کمتر مشاهده می شود.

Keywords:

اختلالات رفتاری , کمال گرایی مثبت منفی , سبک های فرزند پروری