اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی با استفاده از روش تحلیل رفتار متقابل بر باورهای غیرمنطقی ( مبتنی بر باور حمایت دیگران، انتظار بالا ، تمایل به سرزنش، واکنش به ناکامی و بی مسیولیتی عاطفی) زنان مطلقه

تحقیق حاضر با هدف، تعیین اثربخشی مهارت های ارتباطی با استفاده از روش تحلیل رفتار متقابل بر باورهای غیر منطقی زنان مطلقه شهر تهران انجام شد. طرح تحقیق حاضر از نوع مطالعات شبه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه آژمایش و گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان مطلقه مراجعه کننده به مرکز مشاوره دلفی شهر تهران در سال 1394 بود که به صورت داوطلبانه خواهان مشارکت در این پژوهش بودند و نمونه آماری شامل 24 زن مطلقه بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت گزینش تصادفی در دو گروه گواه آزمایش ( 12 زن مطلقه در گروه گواه و 12 زن مطلقه در گروه آزمایش ) قرار گرفتند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه باورهای غیرمنطقی (IBT) و برای تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی از آزمون تحلیل کواریانس برای تحلیل استنباطی داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد پس از تعدیل نمرات در گروه های آزمایشی و گواه، نمرات باورهای غیرمنطقی (مفروضه های باور حمایت دیگرا، انتظار بالا، تمایل به سرزنش، واکنش به ناکامی و بی مسیولیتی عاطفی) گروه آزمایش در پس آزمون کاهش یافته است. همچنین نتایج تحلیل کواریانس نشان داد آموزش تحلیل رفتار متقابل موجب کاهش باورهای غیرمنطقی در زنان مطلقه می شود.

Keywords:

تحلیل رفتار متقابل , باورهای غیرمنطقی , زنان مطلقه