عوامل موثردرکاهش مصرف انرژی درمجتمع های تجاری – تفریحی در راستای معماری پایدار (مطاله موردی : شهر محمودآباد)

امروزه با گسترش زندگی شهرنشینی و ماشینی شدن زندگی انسان ها نیاز به مراکز تفریحی ملموس تر ازگذشته احساس می شود. تلفیق کاربری تفریحی با تجاری سبب افزایش راندمان ، کارایی فضا، تعامل اجتماعیبیشتر، جذب بیشتر مشتری و درامدسازی می گردد. در عین حال ، با توجه به مسایل صرفه جویی انرژی کهاز دغدغه های مهم عصر حاضر است ، امرساختمان سازی به نوبه ی خود منجر به بحران های جبران ناپذیرزیست محیطی می گردد، در نتیجه تلفیق رویکرد صرفه جویی انرژی با کاربری های مختلف سبب حفظ منابعطبیعی خواهد شد. معماری پایدار خلق محیط انسان ساخت و مدیریت متعهدانه آن بر مبنای اصل بوم سازگاریو بازدهی منابع تعریف می شود که مانند سایر مقولات معماری دارای اصول و قواعد خاص خود است ایناصول عبارتند از: صرفه جویی در منابع ، طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان. هدفمحقق از طراحی مجتمع با چنین رویکردی رسیدن به بیشترین حد ممکن استاندارد کیفی محیط ،امنیت وآسایش و در نهایت کاهش و صرفه جویی در مصرف انرژی با کاربرد تکنولوژی های نو و مدیریت منایع میباشد. روش تحقیق از نوع تحلیلی – توصیفی است که برای انجام آن مطالعات کتابخانه ای در مورد انرژیهای پایدار، معماری پایدار و روش های صرفه جویی در مصرف انرژی انجام شده است. نتایج بیانگر آن هستندکه با توجه به شرایط اقلیمی شهر محمودآباد ، کاربرد سلول های فتوولتاییک ، استفاده از سیستم های جمعآوری آب باران ،استفاده از مصالح طبیعی و قابل باز، یافت عایق بندی حرارتی ، تهویه طبیعی و کاربرد آتریومو بام و دیواره سبز از عوامل موثر در کاهش مصرف انرژی در مجتمع تجاری – تفریحی هستند.

Keywords:

معماری پایدار , مجتمع تجاری – تفریحی , انرژی های پایدار , صرفه جویی انرژی