بررسی میزان ارزش افزوده تولید از طریق تحلیل زنجیره ارزش مایکل پورتر

داشتن یک استراتژی رقابتی موثر در بازار رقابت جهانی، بسیار ضروریست . ارزش، اغلب چهارچوب ایجاد ارزش به عنوان مجموعه شرکت هایی که با همدیگر همکاری دارند و محصولی را ایجاد و به مشتری انتقال می دهند در نظر گرفته می شود. این مجموعه ها با ارتباط با هم دیگر برای ایجاد محصولات عمومی یا ارزش اقتصادی کار می کنند. این ارزش به عنوان دانش، ارزش مالی و دیگر ارزش های غیر عینی ظاهر می شود. شرکت ها شبکه های داخلی و خارجی ارزش را دارا هستند. وجه خارجی شبکه شامل مشتریان یا دریافت کنندگان، واسطه ها، ذینفع ها، مکمل ها، شبکه های نوآوری و تامین کنندگان است ارزش نهایی در یک واحد صنعتی همان مجموع ارزش های ایجاد شده در فعالیت های فرایند تولید می باشد. این ارزش در سازمان ها و شرکت های رقابتی، توان رقابتی است و در سازمان های ماموریت گرا که در بخش عمومی فعالیت می کنند، تحقق اهداف و ماموریت های سازمان است. این تحقیق می خواهد با بررسی تحلیل های انجام شده بر روی زنجیره ارزش در برخی صنایع داخلی، کاربردها، ضرورت و اهمیت استفاده از این روش را مورد ارزیابی قرار دهد و اینکه با استفاده از نتایج بدست آمده، استمرار این روش در رشد اقتصادی صنایع داخلی چه پیامدهایی دارد. براساس نظریه پورتر ایجاد مزیت رقابتی از طریق کاهش هزینه ها و بهبود کیفیت در فرایند تولید امکان پذیر است. پیاده سازی این استراتژی نیاز به شناسایی فعالیت های اصلی و جمع آوری محرکهای اساسی تولید دارد. یکی از ابزارهایی که دستیابی به این دو عامل را میسر میسازد، مدل زنجیره ارزش پورتر است. سلسله فعالیت های صورت گرفته در فرایند تولید هرکدام تغییری رو به جلو در مسیر تولید محصول بوجود می آورد. این تغییرات با ایجاد ارزش توام خواهد بود. باید دقت کرد تا زنجیره ارزش با هزینه یابی بر اساس فعالیت اشتباه نشود. مدل زنجیره ارزش مایکل پورتر کمک می کند تا بتوانیم تحلیل دقیق تری از سازمانها و شرکت هایی که توان ایجاد ارزش و مزیت رقابتی دارند داشته باشیم . به هر حال مدل زنجیره ارزش در دهه ی 90 رشد قابل توجه ای پیدا کرد و به اولین ابزار مدیران در مدیریت استراتژیک تبدیل شده بود.