تاثیر ابزارهای سایه انداز خارجی در ساختمان های بلند مسکونی بر میزان کاهش مصرف انرژی (نمونه موردی: طراحی و شبیه سازی ساختمان بلند مسکونی در شهر تهران)

مسیله انرژی یکی از مسایل بحرانی در دهه های اخیر در جهان بوده و کاهش مصرف آن به خصوص در بخش مسکونی مورد توجه جامعه جهانی قرار گرفته است. از آنجا که حدود 40 درصد از انرژی مصرفی در ایران به حوزه ساختمان مربوط است و با توجه به مصرف بالای انرژی در ساختمان های بلند که در دهه ها و سالهای اخیر در ایران و به خصوص در شهر تهران رشد چشمگیری داشته است، مقاله حاضر به بررسی راهکاری در کاهش مصرف انرژی این گونه ی ساختمانی می پردازد. یکی از عناصر مهم در بهینه سازی مصرف انرژی پوسته ساختمان است که نقش عمده ای را به عنوان یک واسط بین فضاهای داخلی و خارجی یک ساختمان ایفا می کند. در این میان ابزارهای سایه انداز می توانند عملکرد مصرف انرژی گرمایشی و سرمایشی ساختمان تاثیرگذار باشند. استفاده مناسب از ابزارهای سایه انداز از طرفی می تواند در بهبود عملکرد آسایش حرارتی فضاهای داخلی ساختمان موثر واقع شود و از طرفی دیگر بار سرمایشی ساختمان را با جلوگیری از ورود گرمای ناخواسته کاهش دهد. مقاله حاضر به بررسی اثرات ابزارهای سایه انداز افقی در نقش بالکن برای ساختمان بلند مسکونی و تلفیق آنها با سایه اندازهای عمودی به عنوان راه حلی غیرفعال در راستای کاهش مصرف انرژی می پردازد. در این پژوهش با شبیه سازی یک ساختمان بلند مسکونی در منطقه 22 تهران با اشکال مختلفی از سایه اندازهای افقی و عمودی و مقایسه آن با حالت اولیه طرح و بدون سایه اندازها، در ماه های مختلف سال، به آنالیز حرارتی و مصرف انرژی آنها پرداخته می شود. در ادامه کار نیز از توصیه های مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان در طراحی سایه اندازها استفاده شده و با حالات دیگر طراحی شده مقایسه گردیدند. شبیه سازی های انجام شده در محیط نرم افزاری راینو-گراس هاپر و آنالیزهای حرارتی توسط پلاگین دیوا انجام شده است.

Keywords:

ساختمان بلند مسکونی , پوسته ساختمان , بهره وری انرژی , طراحی سایه انداز , طراحی پسیو