بررسی شیوه های شخصیت پردازی نظامی گنجوی با تکیه بر سه شخصیت خسرو، بهرام و اسکندر
Publish place: Journal of Literary Studies، Vol: 47، Issue: 2
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 432
This Paper With 28 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLSS-47-2_005
تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1396
Abstract:
منظومه های داستانی نظامی از حیث وجود شخصیت های قوی و ماندگار برجستگی قابل توجهی دارند. هدف این پژوهش بررسی شیوه هایی است که نظامی در شخصیت پردازی به کار گرفته است. بدین منظور سه تن از شخصیت های داستانی او (خسرو، بهرام و اسکندر) که در مقام شهریاری نقطه اشتراک دارند، انتخاب شده اند. این پژوهش که به دو روش توصیفی و آماری انجام گرفته، نشان می دهد که نظامی بر خلاف بسیاری از داستان پردازان کلاسیک از روش نمایش غیرمستقیم بیشتر از تعریف مستقیم بهره برده است و روش های مورد استفاده او در پرداخت شخصیت ها با خلق و خوی شخصیت و موضوع داستان رابطه مستقیم دارد. نظامی در کار خود روند رو به پیشرفتی داشته و کامل ترین الگوی شخصیت پردازی را در منظومه شرفنامه نشان داده است.
Keywords:
Authors
اسماء حسینی مقدم
دانشجوی دکتری زبان وادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد
مریم صالحی نیا
استادیارزبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد
محمد جواد مهدوی
استادیارزبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد