بررسی تاثیر اندازه بانک و اهرم مالی بر ریسک پذیری بانکهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی تحقیق بررسی تاثیر اندازه بانک و اهرم مالی بر ریسک پذیری بانکهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1385 تا 1394 می باشد. ریسک اعتباری به عنوان متغیر وابسته و اندازه بانک و اهرم مالی به عنوان متغیرهای مستقل می باشند. نسبت کیوتوبین، مالکیت نهادی، نسبت اعضای غیرموظف هییت مدیره، مالکیت مدیریتی، ریسک سیستماتیک و فرصتهای رشد نیز به عنوان متغیرهای کنترل می باشند. نمونه آماری تحقیق 17 بانک می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی با رویکرد کاربردی می باشد. روش گردآوری اطلاعات در بخش مبانی نظری از روش کتابخانه ای و دربخش آزمون فرضیات از روش اسنادکاوی صورتهای مالی می باشد. روش آزمون فرضیات از روش همبستگی و رگرسیون چندگانه است. نتایج تحقیق نشان داد اندازه بانک تاثیر معکوس و معناداری بر ریسک پذیری یانکها دارد. اهرم مالی تاثیر مستقیم و معناداریبر ریسک پذیری یانکها دارد. نتایج مربوط به متغیرهای کنترلی نشان داد نسبت کیوتوبین، مالکیت نهادی، نسبت اعضای غیرموظف هییت مدیره و مالکیت مدیریتی تاثیر معکوس و معناداری بر ریسک پذیری بانکها دارند و ریسک سیستماتیک تاثیر مستقیم و معناداری بر ریسک پذیری بانک دارد

Keywords:

اندازه بانک , اهرم مالی , ریسک اعتباری , مالکیت نهادی , مالکیت مدیریتی