بررسی اثرات طرح های ساماندهی اراضی بر تغییر و تحولات محلات شهری (ساماندهی اراضی فوقانی زیرگذر امیرکبیر، تهران)

امروزه به واسطه افزایش سطح مطالبات شهروندان و با در نظر گرفتن الگوهای فرهنگی و تنوع یابی شاخص های اجتماعی، توجه به اثرات اجتماعی ارزیابی تصمیم گیری ها و طرح و برنامه های توسعه به امری ضروری تبدیل شده است و جایگاهی قانونی پیدا کرده است. در این راستا چند سالی ا ست که شهرداری تهران در راستای تحقق اهداف خویش، در عمده پروژه های شهری که بر عهده دارد، برای نوعی فراتر رفتن از معیارهای اقتصادی و شهرسازی به بررسی آثار و پیامدهای اجتماعی، فرهنگی و محیطی این طرح ها در قالب اجرای پیوست های اجتماعی، فرهنگی می پردازد. لذا پژوهش حاضر که برگرفته از طرحی با همین موضوع است، نیز به بررسی آثار اجتماعی فرهنگی و محیطی اجرای ساماندهی اراضی فوقانی زیرگذر امیر کبیر در منطقه 12 شهرداری تهران پرداخته است. روش این پژوهش از نظر مسیر از نوع توصیفی و از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها به صورت میدانی و اسنادی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که ایجاد نظم در حرکت و دسترسی، ارتقاء کیفیت زندگی ساکنان، افزایش کیفیت کالبدی فضایی حوزه، تقویت مشارکت محلی، افزایش رونق اقتصادی در محدوده، ارتقاء ایمنی و امنیت محیط، حفظ و تقویت هویت تاریخی و تقویت شخصیت بصری خیابان امیر کبیر، کمک به توسعه شهری و محلی، افزایش قیمت زمین در محدوده، ارتقاء حس تعلق به مکان، از نتایج مثبت و پیامدهایی چون افزایش آمد و شد موتورسواران، افزایش آلودگی های صوتی، خرید و فروش و مصرف موادمخدر در ساعات پایانی روز در فضای ایجاد شده، خوابیدن شبانه افراد معتاد و بی سرپناه در فضای سبز و پارکینگ های محدوده و... را می توان از جمله پیامدهای منفی این طرح دانست

Keywords:

ارزیابی تاثیرات اجتماعی و فرهنگی , طرح های توسعه شهری , توسعه پایدار محلی , ساماندهی اراضی شهری